Sextus Empiricus

Parallels between the ancient Hellenistic philosophies of the Stoics and Epicureans, on the one hand, and modern cognitive psychotherapy, on the other, are well known and a topic of current discussion. The present article argues that there are also important parallels between Pyrrhonism, the third of the major Hellenistic philosophies, and the currently state-of-the-art “3rd wave” cognitive-behavioral therapies in general, and Acceptance and Commitment Therapy (act) in particular. This provides a crucial insight into Pyrrhonism: understanding Sextus’ term adoxastos using the (...) technical act term ‘defusion’ illuminates the psychological condition of the Pyrrhonist and explains why the apraxia objection against Pyrrhonism is misguided. (shrink)

Anaxarchus accompanied Pyrrho on Alexander the Great’s expedition to India and was known as “the Happy Man” because of his impassivity and contentment. Our sources on his philosophy are limited and largely consist of anecdotes about his interactions with Pyrrho and Alexander, but they allow us to reconstruct a distinctive ethical position. It overlaps with several disparate ethical traditions but is not merely a hodge-podge; it hangs together as a unified whole. Like Pyrrho, he asserts that things are indifferent in (...) value and that realizing this indifference leads to contentment. But this doctrine of indifference is rooted in Democritean atomism. And in his pursuit of pleasure and dismissiveness of conventional standards of what is just, noble, and pious, Anaxarchus is closer to fifth century thinkers such as Aristippus, Antiphon, and Critias. (shrink)

Protagoras u Sekstusa Empiryka (PH I 216) a platoński Teajtet Dzieła Sekstusa Empiryka stanowią ważne źródło doksograficzne, zawierając m. in. fragmenty i przekazy poświęcone sofistyce. Są wśród nich omówienia poglądów Protagorasa. W świetle problemów, jakie stwarza rekonstrukcja myśli tego sofisty, warto poddać badaniu źródła i perspektywę Sekstusa, zwracając szczególną uwagę na krótkie przedstawienie tez Protagorasa zawarte w Zarysach Pyrrońskich (PH I 216). Porównując omówienie Sekstusa i przedstawienie Platona w Teajtecie, dostrzec możemy podobieństwo prezentowanych poglądów. W przekazie Seksusa podobnie jak w (...) Teajtecie główny akcent położony jest na tezę homo-mensura, z którą wiąże się dwa inne podstawowe dla platońskiego dialogu wątki: zmienności rzeczy oraz "prywatności" spostrzeżeń. Mimo charakterystycznej dla sceptycyzmu modyfikacji strony pojęciowej, nadinterpretacji oraz wyrwania tez z dialogowego kontekstu przedstawienia obu wątków wykazują daleko idące paralele z Teajtetem. Bez względu na to, czy omówienie to jest dziełem samego Sekstusa, czy zaczerpnięte zostało z jakiegoś wcześniejszego źródła mającego charakter sceptycznej "ściągawki", możemy na jego podstawie wnioskować, że dialog Teajtet uważany był w późnej starożytności za wiarygodne źródło informacji na temat poglądów Protagorasa. Należy jednak podkreślić, że przekaz Sekstusa stanowi jedynie interpretację treści zawartych w platońskim Teajtecie i – wbrew praktyce wielu uczonych - nie może być brany pod uwagę jako niezależne źródło wiedzy o myśli Protagorasa. (shrink)